Ik zie in de haven wel de jachten van de bankiers liggen, maar waar zijn de jachten van hun klanten?
Dit vroeg voormalig professioneel handelaar Fred Schweb zich terecht af.
Banken moeten bankieren.
Maar sinds ze zich zijn gaan bemoeien met aandelen en het advies daarvan zijn zij rijker geworden.
Hun klanten niet.
Hun sales pitch vertelt je dat zij professionele analisten in dienst hebben die de hele dag naar de schermen turen, de markten begrijpen en de bedrijven van top tot teen doorlichten.
Ik ben geneigd ze te geloven.
Maar wat ze aan hun sales pitch toevoegen is dat ze met al die kennis en kunde betere rendementen behalen voor hun klanten.
Ik ben geneigd ze op dit punt niet te geloven.
Natuurlijk doen banken en analisten het wel een keertje beter dan de markten maar zelden structureel.
Als dat wel zo was dan had iedereen dat geweten.
Dan hadden we massaal ons vermogen met alle plezier en vertrouwen naar deze grote voorspeller en waarzegger gebracht.
Beleggingsfondsen, bankfondsen of ‘huisfondsen’ doen het nooit structureel beter dan de markt.
Sterker nog, rond de 90% van de beleggingsfondsen doen het niet beter dan de markt – schrikbarend…
Toch betaal je daar veel geld voor want voorspellen kost geld. Veel geld. Je betaalt al die analisten, onderzoekteams, en transactiekosten vanwege het vele handelen.
Deze kosten worden altijd uitgedrukt in een percentage.
Vroeger was het gelegaliseerde misdaad, want het ging om schandalige percentages oplopend tot wel 4% van jouw inleg.
Of jij nu winst of verlies maakte, dat maakte de bank geen bal uit.
De bank heeft een prestatieverplichting en geen resultaatverplichting.
Hoe gaat dat dan?
Tja… zij doen het licht aan op hun goed gemeubileerde kantoren, ze doen de beeldschermen van hun computers aan en laten daarop grafiekje zien. Er kijkt een goedgeklede, fronsende bankbediende naar dat scherm en dan hebben ze in wezen hun taak volbracht.
En het erge is: die 4% gaat altijd naar de bank.
Een soort casino-model: het casino wint altijd; in dit geval de bank wint altijd. No matter what!
In plaats van gelegaliseerde diefstal, is het nu iets getemperd. Want banken doen nu wat jij ook heel makkelijk zelf kunt doen: beleggen in indexfondsen.
Daar betaal je hen dan wel voor, vage advieskosten of zo… Niet doen, dus!
Indexfondsen of toch losse aandelen?
Alles kan kapot, zegt Eugenie, mijn lieftallige partner, altijd.
Dat geldt ook voor aandelen en bedrijven. Daarom kiezen we niet voor losse aandelen, maar voor indexfondsen.
Twee voorbeelden van Hollands Glorie.
Ik snap dat het best flauw en makkelijk scoren is om twee Nederlandse toppers aan de schandpaal te nagelen.
Er zijn gelukkig ook geweldige bedrijven die het beter doen.
Maar, ik wil een punt maken. En dat punt is dat losse aandelen heel riskant kunnen zijn als je:
- niet de tijd hebt om dagenlang naar computerschermen te staren en
- niet de kennis hebt om te begrijpen waar je naar moet staren
Dus, houd even vol en dan mag je straks je eigen conclusies trekken.
KPN
Nummer #1: Ons allerbeste en trouwste KPN
“KPN maakt het leven vrijer, leuker en makkelijker door te verbinden”
Prachtig. Ze doen natuurlijk supergoed werk, maar als investeerder heb je het zwaar gehad de afgelopen 20 jaar.
De koers bereikte een top van ruim € 45,- in maart 2000.
Een maand later stond ie op € 32,-.
Nog een maand later zakte de koers naar € 27,-
Het einde van datzelfde jaar stond de koers op € 7,40…
De internet-bubbel ten top.
Ja, dat jaar was voor niemand leuk, maar dit is extreem.
Dit wil je niet meemaken.
Dit overleef je niet.
Je gaat financieel kapot. Mentaal ook.
Nu staat het aandeel KPN op ongeveer € 2,80 (december 2019)
KPN moet ongeveer 1600% stijgen om op het oude niveau van maart 2000 te komen.
Dat gaat nooit meer gebeuren..
Aegon
Nummer #2: Een leuke financiële dienstverlener Aegon
“Aegon stelt haar klanten centraal om zelf bewust keuzes te maken voor een gezonde financiële toekomst – dat onze de missie. “
Tja, mooie woorden, maar als mede-eigenaar was je de afgelopen 20 jaar financieel ten gronde gegaan.
Rond de jaarwisseling van 1998 noteerde Aegon omgerekend nog ruim € 52,-.
Nu zijn we dik 20 jaar verder… Aegon noteert nu een eurootje of 4 (december 2019).
Voor de goede orde, stel dat we beginnen in 2005 (voor de kredietcrisis) en kiezen uit deze aandelen:
Shell
KPN en
Aegon
Dan had je in totaal 5.4% winst gemaakt met Shell (exclusief dividend).
36.1% verlies met KPN
En Aegon was het slechtste. Daarmee was je bijna 70% van je totale inleg kwijt.
Een casino met een gratis drankje lijkt me leuker.
Had je over deze periode alles in een indexfonds gestopt zoals de S&P 500 dan had je inclusief de kredietcrisis ruim 150% winst gemaakt. Dat klinkt toch een stuk aantrekkelijker. Je had niets hoeven te weten of te doen. Gewoon geld stoppen in een ‘domme’ index.
Naast deze missers had je natuurlijk ook goed kunnen gokken…
Je had ook aandelen ASML kunnen kopen. Dit is de categorie ‘had ik dat maar gedaan’, want met ASML had je een dikke 1000% stijging meegemaakt.
Ik zeg het nog een keer: duizend procent!
Gewoon een bedrijfje uit Veldhoven dat toevallig zeer gewilde chipmachines maakt voor de IT-sector.
Dus, die buitencategorie bestaat natuurlijk, maar weet jij het?
Zelfs analisten hebben het vaak mis.
Sterker nog, de NOVA top 5 is een bekend experiment.
Aan het einde van een jaar mochten een aantal beursgoeroes vertellen welke vijf aandelen uit de AEX het jaar daarop het beste zou gaan presteren.
De goeroes kregen fanatiek tegenstand van een groep apen.
Deze groep kreeg in een keer 25 bananen met de 25 AEX bedrijven erop in hun hok geworpen.
De vijf bananen die ze als eerste oppakten, werd genoteerd als de keuze van de apenpartij voor het komende beursjaar.
Natuurlijk, haal ik dit experiment aan want de ‘keuzes’ van de apenpartij presteerden beter dan de goed ingevoerde goeroes.
Natuurlijk wil ik ook de volgende ASML in mijn portefeuille, maar ik heb:
- niet de tijd om dagenlang naar mijn computerscherm te staren en
- niet de kennis om te begrijpen waar ik naar moet staren; de beursgoeroe weet het al niet eens.
Dus, wat gaan we doen?
We gaan ‘domme’ indexen kopen.
We gooien onze eigenwijsheid overboord en we transformeren ons van trendsetter naar trendvolger.
We kiezen een mix van indexfondsen gericht op dividend, groei/waarde en obligaties. Liefst zo breed gespreid mogelijk, dus bij voorkeur wereldwijd.
Mis je dan de super rendementen van ASML?
Ja, die mis je.
Mis je dan de KPNs en Aegons van deze wereld?
Ja, die mis je gelukkig ook.
Van de eerste opbrengsten kopen we meteen een goed kussen.
Dan kunnen we in ieder geval lekker slapen!
We gaan voor rust en stabiliteit en we vermijden de achtbaan.
In een volgend artikel deel ik een paar van mijn selecties.