Sparen is goed. Vaak lees je van mij dat buitensporigheid en verspilling niet zo handig is.
Klassieke economen tonen keer op keer aan dat sparen het beste is voor het individu en zélfs voor een heel land.
Deze economen laten zien dat sparen helpt bij het maken van toekomstplannen en daarmee de economie niet schaadt, maar helpt en juist laat groeien.
Dit is in grote tegenstelling tot wat men denkt of verwacht, want met sparen wordt er niet geconsumeerd. Dat zorgt voor afnemende vraag van goederen en diensten en in z’n totaliteit lijkt dat de economie af te remmen in plaats van groeien.
Maar, sparen is goed, echt!
We gaan dit onder de loep nemen wetende dat sparen sterk ontmoedigd wordt met een rente die op nul procent staat.
We beginnen met twee broers genaamd Peter en Sander.
Beiden hebben een flinke erfenis van 2 miljoen euro ontvangen en elk jaar krijgen ze een bedrag van 100.000 euro.
Dus, elke broer heeft 2 miljoen plus elk jaar 100.000 euro. Best leuk, aardig!
Voor de eenvoud houden we geen rekening met belastingen en het feit of ze wel of niet zouden moeten werken of een deel moeten weggeven. Interessante vragen, maar voor nu niet relevant.
Peter
Peter, de eerste broer, gaf overvloedig geld uit.
Hij leefde volgens de leer van Johann Karl Rodbertus die in de 19e eeuw verkondigde dat iedereen zijn geld tot op de laatste cent moet opmaken aan comfort en luxe goederen.
Dat zou goed voor iedereen zijn.
Peter ging naar de mooiste restaurants, gaf flinke fooien, reed in de nieuwste auto’s, woonde in een geweldig huis, ging regelmatig uitgebreid op vakantie, gaf iedereen cadeau’s en droeg altijd de laatste mode. Hij had veel vrienden en iedereen kende hem.
Hiervoor gebruikte hij de gehele 100 duizend euro en nam hij regelmatig geld uit zijn potje van 2 miljoen.
Anders zou dat ook maar blijven staan…
Het is logisch dat Peter populair was, want hij zorgde voor werkgelegenheid.
Hij was een wilde weldoener!
Sander
Zijn broer Sander daarentegen, was minder bekend.
Je zag hem niet echt in de restaurants, niet bij de autodealers, niet in de kledingzaken en hij woonde in een bescheiden huis.
Waar Peter zijn volledige 100k euro opmaakte en uit zijn zijn potje van 2 miljoen geld haalde, gebruikte Sander slechts een kleine 50k euro.
Als je puur aan de buitenkant kijkt, bezorgde Sander minder dan de helft van de werkgelegenheid.
Tevens is die andere niet gebruikte 50k euro nutteloos.
Maar als we iets verder kijken dan dit, dan is er veel meer op te merken.
Sander geeft weliswaar 50k minder uit dan Peter, maar dat geld ligt niet onder zijn matras of in een ouwe sok.
Dat geld staat op zijn spaarrekening of hij heeft het ergens in geïnvesteerd.
Als het op een spaarrekening staat dan gebruikt de bank dat geld om uit te lenen, waardoor het indirect bijdraagt de economie.
Bedrijven die leningen aangaan gebruiken dat geld om investeringen in hun bedrijf te financieren, waarmee ze werkgelegenheid creëren.
Sander kan het ook zelf ergens in investeren. Daarmee brengt hij het geld weer in circulatie en levert het net zoveel werkgelegenheid op als wanneer hij het direct zou hebben uitgegeven net zoals Peter.
Sparen is daarom slechts een andere vorm van uitgeven
Het verschil is dat met sparen het geld wordt uitgeleend aan iemand die het gebruikt om de productie te vergroten of te verbeteren.
Sander geeft dus feitelijk net zoveel uit als Peter en zorgt voor net zoveel werkgelegenheid als Peter.
Het grote verschil is dat de werkgelegenheid die Peter verzorgt direct zichtbaar is en die van Sander niet.
Sprong in de tijd
Laten we een sprong in de tijd nemen.
Peter is hard op weg om steeds armer te worden, want hij haalt telkens geld uit zijn pot van 2 miljoen.
Hij kan zijn levensstandaard niet meer handhaven en hij raakt zijn zogenaamde vrienden kwijt.
Uiteindelijk klopt hij bij Sander aan om hulp.
Sander gaat op dezelfde voet verder; hij consumeert de helft van zijn inkomen en investeert en spaart de andere helft.
Zijn potje van 2 miljoen is niet aangetast en is zelfs gegroeid!
Zijn investeringen hebben een constructieve bijdrage geleverd aan de werkgelegenheid en dat is goed voor iedereen op korte en op lange termijn.
Geld oppotten
Geld oppotten of geld hamsteren zijn woorden die worden gebruikt als synoniem voor sparen.
Deze woorden hebben vaak een negatieve lading.
Als geld zonder duidelijke reden slechts bewaard wordt, kán het inderdaad negatieve economische gevolgen hebben.
Dit soort vormen komen normaal gesproken niet vaak voor, maar worden vaak wel bedoeld met hamsteren en oppotten.
Als het op grote schaal voorkomt, dan is er vaak iets anders aan de hand.
Men is bezorgd of angstig geworden en dat gebeurt meestal nádat er eerst onrust in de economie is ontstaan.
Dan worden consumptieve bestedingen én investeringen bewust uitgesteld.
Consumenten raken het vertrouwen kwijt en de bestedingen nemen af.
Zij bewaren hun geld voor slechtere tijden.
Bedrijven gaan door dezelfde negatieve verwachtingen minder investeren.
Zo wordt een negatieve spiraal gecreëerd, want beide groepen geven minder geld uit en dat zorgt voor nog meer bezorgdheid en angst in de markt.
Het is best kwalijk om dit spaargedrag de oorzaak van economische afremming (recessie of depressie) te noemen terwijl
deze reden van sparen het juist het gevolg is van economische afremming.
Natuurlijk is het waar dat het uitstellen van aankopen de economische afremming nog een extra zetje geeft.
De overheid heeft de oplossing
Gelukkig hebben we een slimme overheid…
Want wat doet een slimme overheid in tijden van economische afremming?
Het gaat nieuwe projectjes bedenken zelfs als deze nutteloos en schadelijk zijn.
Met andere woorden, de overheid gaat geld uitgeven om op die manier werkgelegenheid te creëren. Althans dat denkt men.
Maar wat het in werkelijkheid doet, is schulden maken die op een later moment terugbetaald moeten worden door niemand minder dan de belastingbetaler.
De belastingbetalers worden op die manier geraakt in hun portemonnee en dat zorgt voor lagere bestedingen.
Kortom, de overheid vergroot het probleem en zorgt dat het probleem langduriger wordt.
Uiteraard, is het logisch dat een overheid tot zulke domme besluiten komt en daar zijn twee redenen voor:
- Zij bepalen de prijs van geld (lees: rente) wat ze eigenlijk aan de markt zouden moeten overlaten.
- Misschien wel het belangrijkste: er zijn altijd verkiezingen in aantocht en dan willen de bewindslieden graag populair zijn.
Het strooien van geld helpt uitstekend bij populariteit.
Rente is de prijs van geld
Als een overheid zich bemoeit met de prijs van geld dan gebeuren er heel vervelende dingen met als resultaat instabiliteit van prijzen.
En dat is gek, want prijsstabiliteit is nu juist wat ze ‘proberen’ te bewerkstelligen.
Uitleg:
Stel de rente op je spaarrekening is niet nul, maar 10%. Wat ga je dan doen?
Ga je dan risicovolle aandelen kopen, investeren in vastgoed, volatiele cryptomuntjes kopen?
Misschien doe je het een beetje, maar dat is allemaal risicovol en sparen is veel veiliger.
Je gaat dus voornamelijk sparen.
Over de volgende ‘stel-dat’ hoef je niet veel fantasie te gebruiken, want stel dat de rente nul is of zelfs negatief??
Ga je dan risicovolle aandelen kopen, investeren in vastgoed, volatiele cryptomuntjes kopen?
Ja, zeker. Om je koopkracht te behouden moet je haast wel…
Misschien spaar je een beetje voor als er acuut iets nodig is, maar de rest gaat naar aandelen, vastgoed, goud en crypto, want dat levert ten minste nog wat op (in normale tijden). Hopelijk.
De overheid bedient het rente-pedaal en daarmee beïnvloed het jouw geldgedrag.
Rente op de vrije markt
In een ideale wereld – en die hebben we niet met deze overheden en centrale banken – bepaalt de markt de prijs van geld en niet de overheid.
Rente wordt bepaald door vraag en aanbod en dat is dé manier om snel uit een vervelende economische situatie te komen.
Stel dat we economische tegenwind hebben en dat mensen veel gaan sparen dan is er veel geld beschikbaar.
Iets waar Sander onder andere bij hielp.
Maar als er teveel ‘Sanders’ zijn dan is er mogelijk teveel aanbod van geld en daalt de rente in een vrije markt, want er is onvoldoende vraag .
Waarom zou je de hoofdprijs betalen als je het misschien ergens anders tegen een lagere rente kunt lenen…???
De rente blijft dalen totdat bedrijven bereid zijn het risico van lenen aan te gaan tegen de dan geldende rente.
En wanneer ze weer gaan lenen, gaan ze investeringen doen en creëren ze weer werkgelegenheid.
Zo ontstaat er op natuurlijke wijze een nieuw evenwicht tussen de vraag en aanbod van geld in plaats van dat een overheid destructieve interventies gaat toepassen die tot meer schulden en meer belastingen leiden.
Er is bijna een psychopathische angst voor hoge rentes.
Dat is begrijpelijk met een overheid die zich met alles wil bemoeien.
Maar met kunstmatig en goedkoop geld, maken overheden en centrale banken juist dingen kapot.
Dit kunstmatige beleid verstoort de natuurlijke werking van vraag en aanbod.
Het resultaat is steeds extremere en snellere schommelingen in alle markten zoals in de voedsel, huizen, transport en automarkten.
Sparen is goed
Ja, sparen is goed en blijft goed.
Spaar een beetje voor noodgevallen en spaar de rest in een geldsoort dat niet zo’n stevige inflatie heeft als de euro of de dollar (laat staan de Turkse lire).
Ondanks de flinke volatiliteit van Bitcoin, is Bitcoin een perfect spaarmiddel voor de lange termijn.
Op korte termijn is Bitcoin best risicovol in de zin dat het nogal stevig op en neer gaat, maar op lange termijn is Bitcoin een goede optie.
Dit is koers van Bitcoin op dit moment: $63.586,00 (2.683935%).
Lees dit artikel en ontdek de 6 redenen waarom ik Bitcoin kocht.
En dit is ook leuk: hoe denkt een Bitcoin-wappie
Kijk ook naar de mogelijkheden van goud.
Samenvatting
Sparen is goed, punt!
Sparen is goed voor de economie.
Sparen is helemaal goed wanneer het economische klimaat gezond is en niet wordt verziekt door overheden en centrale banken.
Het is jammer dat overheden en centrale banken zich met alles lijken te willen bemoeien terwijl niets doen een heel goede optie is. Laat het los! Laat het aan de markt over.
Dan kunnen veel ambtenaren naar huis op zoek naar werk wat er echt toe doet.
En besparen we met z’m allen bakken belastinggeld.
Hé, dat geld kunnen we gebruiken om te sparen, investeren en consumeren.
Ik weet zeker dat de totale economie daar blijer van wordt.
Maar helaas doet de overheid het tegenovergestelde: juist meer bemoeienis en gedoe.
Kortom, spaar andere dingen dan euros of dollars.
Hulp nodig? Neem even contact met me op en ik help je verder.
Dat is financieel leiderschap.
Veel succes 🍀
Richard 💪🎯
